- Titel: Wolfenstein 2: The New Colossus
- Uitgever: Bethesda Softworks
- Platform: PlayStation 4
- Releasedatum: 27 oktober 2017
In Wolfenstein 2: The New Colossus zaai je dood en verderf
First person shooters zijn nog altijd reuze populair en vooral dit najaar worden fans weer getrakteerd op een lading geweldige fps games. Naast titels die zich in een Galaxy far Away of historisch accurate Tweede Wereld Oorlog afspelen, biedt Bethesda fans iets wat een beetje een combinatie van beiden is. Wolfenstein 2: The New Colossus is namelijk een game waarin de Nazi’s de Tweede Wereld Oorlog hebben gewonnen en bewapend zijn met zeer geavanceerde (buitenaardse?) technologie. Is dit nieuwe Wolfenstein avontuur een aanschaf waard? Wij namen de game voor jullie onder de loep.
Terror Billy is terug en neemt geen gevangenen!
B.J. Blazcowicz is wederom de held van dit Wolfenstein avontuur. De Amerikaanse supersoldaat is namelijk na zijn verwondingen uit de vorige game niet gesneuveld. Met een gebroken lichaam, heel wat littekens en falende organen is er vrij weinig van onze geliefde Billy over. Na een coma van vijf maanden ontwaakt de stoere Nazi-killer echter op de gestolen onderzeeër Eva’s Hammer en zal hij meteen weer aan de slag moeten met zijn favoriete bezigheid (het uitroeien van tientallen Nazi’s). Bewapend met een rolstoel en een Sturmgewehr gaat Billy op zoek naar zijn metgezellen. Het is tijd voor een revolutie. Het Nazi regime zal dit keer hoe dan ook vallen.
Wolfenstein 2: The New Colossus is bruut
De eerste tien minuten van Wolfenstein 2: The New Colossus zetten al onmiddellijk de toon. Jouw racistische en gewelddadige vader, die enkel met je Joodse moeder is getrouwd om het kapitaal van haar familie, is er achter gekomen dat je een afro-Amerikaans vriendinnetje hebt. Iets wat natuurlijk uit den boze is, want volgens hem is het blanke ras superieur en is het beneden je stand om je met de “mindere” rassen in te laten. Het is tijd voor een levensles. Blazcowicz senior bind je in de schuur vast aan een houten balk en dwingt je om jouw geliefde hond Bessie dood te schieten. Vol verbazing staarde ik ruim 10 minuten naar mijn televisie en kon ik het niet over mijn hart krijgen om mijn geliefde viervoeter onterecht te executeren. De game dwingt je echter om een beslissing te maken. Ik koos er voor om mis te schieten, het resultaat was alleen onvermijdbaar.
Het geweld eindigde hier natuurlijk zeker niet, want dit is Wolfenstein. Na een nog brutere executie van een van je maten stapt Billy in een Power Armor, grijpt hij een aantal wapens en word je voorgesteld aan de Hatchet. Deze vlijmscherpe bijl werd al gauw onze beste vriend . Met de Hatchet kun je namelijk epische stealth kills uitvoeren en Nazi’s op gewelddadige manieren om het leven brengen. Reken er dus maar op dat vele ledematen en liters bloed door het beeld zullen vliegen. Als je meer van directe confrontatie houdt kun je natuurlijk ook als een ware Terror Billy rondrennen en iedereen aan gort schieten met een aantal geweldige vuurwapens. Daar komt ook nog eens bij dat je deze wapens kunt dual wielden, wat uiteraard erg vet is! Een Sturmgewehr in je ene hand en een Kampfpistole of Schockhammer in je andere hand was nog nooit zo bevredigend. Het mooie van Wolfenstein 2: The New Colossus is daarom ook dat je helemaal zelf bepaald hoe je de game wilt spelen. Tijdens het spelen vind je een heleboel wapen upgrades waarmee je per wapen drie verschillende modificaties kunt activeren. Als je van stealth houdt is het bijvoorbeeld een goed idee om zo snel mogelijk een surpressor op je Pistole te monteren. Hiermee kun je de gewone Nazi soldaten en commandanten immers geruisloos uitschakelen. Of je rust je Sturmgewehr juist uit met armor piercing rounds, een vizier en een jungle magazijn.
Een Sturmgewehr in je ene hand en een Kampfpistole of Schockhammer in je andere hand was nog nooit zo bevredigend.
De verschillende plekken die je bezoekt zijn voorzien van verschillende routes, dus ook hier krijg je als speler heel wat vrijheid. de objective marker was het enige wat zo nu en dan frustreerde. Deze liet namelijk niet altijd duidelijk zien welke richting je op moest gaan. We zijn zeker geen voorstanders van “het handje vasthouden”, maar iets meer duidelijkheid was op sommige momenten toch wel handig geweest. Het level design is verder zeker niet slecht. Zo nu en dan zul je het op moeten nemen tegen de wat sterkere Nazi soldaten, zoals zwaar gepantserde units, Mech Nazi’s en dodelijke Mech honden. Dit voelde alleen nooit echt als ware baasgevechten en dat is toch wel jammer.
De Nazi’s zien er enorm indrukwekkend uit
Terror Billy is enkel een kerel in Power Armor met een soort bomberjack aan, niet echt om over naar huis te schrijven. Het zijn juist de verschillende Nazi troepen die in deze Wolfenstein de show stelen. De character designs zijn geweldig gedaan en het oog voor detail is zeker inspirerend. De verschillende emblemen, de futuristische Mechs, en de vele wapens. Alles ziet er enorm indrukwekkend uit. Dit maakt het daarom extra bevredigend als je op gewelddadige wijze een einde aan een nietsvermoedende Nazi’s leven maakt. Wolfenstein is extreem bruut en dus niet echt voor mensen met een zwakke maag bestemd. Afgehakte ledematen, onthoofdingen en meer van dat soort praktijken komen veel in de game voor.
De omgevingen en voertuigen van de Nazi’s zijn ook erg goed gedaan en geven de geavanceerde technologie van de slechteriken heel veel karakter. Je zult veel verschillende omgevingen bezoeken en dat zorgt voor lekker veel diversiteit. De ruïnes van New York City, het schilderachtige stadje van Rosswel, een geheime ondergrondse bunker in Area 51 en nog veel meer. Je zult je ogen uitkijken. Wolfenstein 2: The New Colossus is grafische gezien op vele vlakken echt een prachtige game geworden.
Een stevig stukje metal
De metal die je tijdens het spelen hoort past perfect bij Terror Billy. Je bent een eenmansleger die het tegen honderden, misschien wel duizenden Nazi soldaten opneemt. De snoeiharde muziek zorgt daarom voor een geweldige beleving. De dialogen in de game zijn ook erg goed gedaan en als je rondsluipt en een beetje Duits verstaat hoor je sommige Nazi’s allerlei interessante dingen zeggen. De verschillende wapens die je kunt gebruiken hebben allen een heel authentiek geluid en voegen veel toe aan de actie van de game. De Schockhammer buldert door de nauwe gangen van gebouwen, maar de Pistole voorzien van een surpressor heeft juist een subtiel, bijna fluitend geluid.
Wolfenstein 2: The New Colossus bevat verschillende tijdlijnen
Aan het begin van de game zul je meteen moeten kiezen welke tijdlijn je wilt spelen. Je keuze heeft invloed op een bepaald wapen die je zult bemachtigen en zorgt later in het verhaal voor een alternatieve wending. Je kunt de game dus sowieso meerdere keren doorspelen. Qua moeilijkheidsgraad kun je wanneer je wilt de game makkelijker of moeilijker maken zonder dat dit consequenties heeft. Dit zorgt er voor dat de game heel erg toegankelijk is en draagt nog meer bij aan het speelplezier. Machinegames doet er echt alles aan om frustratie te voorkomen, gamen moet namelijk leuk zijn, niet frustrerend. In Wolfenstein 2: The New Colossus zijn talloze verzamelobjecten te vinden, iets waar je vele uren zoet mee zult zijn. Er is concept art verstopt, speciale muziek en nog veel meer. Daarnaast vind je ook nog enigma codes door commandanten te doden. Deze codes leiden vervolgens tot speciale moordmissies. Een leuke extra voor spelers die maar niet genoeg van Terror Billy’s geweld kunnen krijgen.
Wolfenstein 2: The New Colossus was het wachten waard
Toen we eerder dit jaar bij Bethesda op bezoek waren was al wel duidelijk dat Wolfenstein 2: The New Colossus een geweldige game zou worden. Het verhaal is wat ons betreft zeer vermakelijk en bevat humor, een aantal hartverscheurende momenten en een onverwachte over the top plottwist. De gameplay is solide en vooral de gunplay voelt erg goed aan. Rondrennen of sluipen om Nazi tuig te verdelgen is zeer bevredigend en keer op keer word je er bovendien aan herinnert hoe meedogenloos het Nazi regime wel niet is. De verschillende wapens van Terror Billy voelen goed en het upgraden van de wapens zorgt voor een persoonlijke speelervaring. Zo nu en dan mocht het alleen wel wat duidelijker zijn waar je heen moest, aangezien de objective marker niet altijd goed functioneerde. Grafisch is de game werkelijk wunderbar en stelen vooral de Nazi’s dankzij hun prachtige designs de show. Bulderende Schockhammers en andere geluidseffecten knallen door je speakers of headset. Daarnaast zorgt de krachtige metal voor de perfecte soundtrack tijdens het uitroeien van Nazi-gespuis. Wat wil je dus nog meer? Verder kun je de game meerdere malen doorspelen om een aantal subtiele tijdlijn verschillen te ervaren, een hele lading collectibles opsporen en de game op verschillende manieren spelen. Kies voor de directe confrontatie, of sluip juist door de schaduwen. Je hebt het zelf in de hand. Als je op zoek bent naar een fps game die net even iets anders is, extreem geweld bevat en je misschien wel een traantje doet laten wegpinken kunnen we Wolfenstein 2: The New Colossus zeker aanraden. Dit avontuur wil je namelijk niet missen!
